Geschiedenis
Het Kerkgebouw van de Doopsgezinden staat aan de Singel. Op een plek waar in plm. 1560 al een schuurhuis moet zijn gebouwd. De Dopersen kwamen hierin bijeen. In 1654 kregen de 'mennisten' hun eerste echte kerkgebouw daar. Wel, voor en achter ingeklemd tussen woningen. Want aan de rooilijn mochten ze niet bouwen. In 1764 werd de kerk, door het groeiend aantal leden, vernieuwd. In 1841 fuseerden twee doperse stromingen. Ze bouwden in 1841 aan de Singel een nieuw kerkgebouw. Dat kerkgebouw staat er nog ...
Geschiedenis van het ontstaan van de Doopsgezind kerk aan de Singel te Sneek
In Sneek waren drie Doperse kerkelijke hoofdstromingen;
1. de Friezen,
2. de Vlamingen,
3. de Waterlanders.
De drie stromingen hadden dus ook hun aanhang in Sneek. Uiteindelijk waren er twee stromingen.
1 De Waterlanders, (de rekkelijken)
2 de Verenigde Vlamingen, (de fynen)
Aan de Singel kerkten de Waterlanders. Eerst in een (houten) schuur en sinds 1654 in een stenen kerk. Deze werd tot 1842 gebruikt. Het was een kerk met bijna 400 zitplaatsen. Vóór en achter de kerk stond een woning.
Volgens nog bekende gegevens moet het een kerk met een mooi interieur geweest zijn. Er zijn in 1764 ook nog in de oude kerk verfraaiingen aangebracht (een teken van geld in de gemeente).
De Doopsgezinden waren politiek en maatschappelijk toen al volop in de Sneker gemeenschap actief.
De kerk werd te klein en ook wat bouwvallig. De Vlamingen en de Waterlanders voegden zich samen in 1838. De Oud-Vlamingen hebben een kerkgebouwtje gehad op het Kleinzand (bij de Hema)
Situatie van de kerk aan de Singel
Voor het huidige gebouw werd in 1841 de eerste steen gelegd. Het portaal met de voorgevel volgde 13 jaar later. Dit was 1855, omdat er eerst nog een woning voorstond. In 1847 was het Van Scheuer orgel klaar. Dit orgel bevat onderdelen van het Van Gruizen-orgel. Dit dateert uit 1786 en komt uit de afgebroken kerk.
Front van de kerk aan de Singel
Kijkend naar de ramen zie je Gotische stijl kenmerken, terwijl de kerk duidelijk neo-klassieke elementen heeft in zowel exterieur als interieur. In 1925 kwamen er de huidige gebrandschilderde ramen in.
Dat was een geschenk van de rijke glaszetter familie Houwing.
interieur kerkraam met glas in lood
De (stads)architect Rollema paste in het concept verschillende bouwstijlen toe, n.l.
• neo-classicistisch,
• neo-gotisch
• en ook een beetje empire en rococomotieven
Het werd simpel gezegd een kerk met een heldere uitstraling.
In 1972 kwam er brand ... Het hele dak met gewelf werd enorm aangetast .
Er volgde en grote restauratie. Muren, de vloer, de verwarming, het bankenplan, het stuc- en schilderwerk , alles moest worden aangepakt.
Vóór de brand had de kerk een minder heldere uitstraling. Bruin overheerste in kleur. Zo hadden de banken een houtimitatiekleur (donker). Somberder dus ... De wanden waren wit gekalkt. De kerkvloer had brede eikenhouten planken. Voor de brand was er in het looppad een kokosmat.
Oudere leden weten zich te herinneren dat er wel zand op werd gestrooid. Een manier van netjes maken voor de zondag die je wel in meer doperse kerken tegenkomt. Dit gebeurt in Zaandam.
Het orgel had ook een zware eikenhouten imitatiekleur. Er stonden in de kerk twee rijen banken méér dan tegenwoordig. Er werd bij deze restauratie gekozen voor een andere kleurstelling in de kerk. Sporenonderzoek wees de richting naar groen wat oorspronkelijk ook de kleur moet zijn geweest.
Het aanbrengen van vier kroonluchters (niet naar de wens van ieder lid vanwege het gewenst sober houden) droeg bij aan een positieve sfeerbepaling.
In 1996 is de kerk opnieuw gerestaureerd. Dat was nodig vanwege een snel slechter wordende bouwkundige conditie. Met het orgel, dat in 1998 volgde, kostte een en ander zo'n miljoen gulden. De kerk en het orgel zijn Rijksmonument. (R34067)
In de gemaakte keuzen in 1996 voor wat betreft het interieur heeft de restauratiecommissie de uitgangspunten van 1972 grotendeels aangehouden. Voor het exterieur zijn weer authentiek verantwoorde oplossingen gerealiseerd. Zo zijn toen de natuursteen leien op het dak weer terug gebracht. Ook fraaie, verdwenen kozijntraceringen in het front zijn teruggebracht.
Bij de orgelrestauratie is ook weer ‘teruggerestaureerd' naar de meer authentieke situatie. Gelet op de kleur van imitatie mahonie en pijpwerk)
Kenmerkende punten in de kerk zijn nu;
• Witte kleur gewelf, afsluitend fries en de pilasters die de kerkmuren geleden ( neo-classicistisch principe)
• De kleur groen voor de banken, terug naar authentieke kleuren.
• De tussenliggende muurvlakken zijn iets donkerder van kleur. Die zijn grijs-wit.
• Er is gekozen voor een beuken parketvloer.
• De balustrade van de ‘kreake' is in dezelfde kleur groen geverfd evenals de preekstoel en de kerkenraadsbanken.
• Handhaving podium voor de preekstoel. Dit ligt ongeveer 20 cm hoger en is lekker ruim. Het heeft tapijt als afwerking.
• Vier kroonluchters met ‘elektrische kaarsen'.
• De kerk heeft een buitengewoon goede akoestiek wanneer er veel mensen in zitten.
• De ruimte werkt rustgevend en helder
• De ruimte wordt ervaren als ‘kerk' maar biedt functioneel veel mogelijkheden en laat een flexibele opstelling van stoelen etc. toe
